Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Μπόμπυ Φίσερ (Robert J. Fischer) Ο Πρώτος Παγκόσμιος Σκακιστής (μέρος Β΄). THE FIRST WORLD CHESSPLAYER. FISCHER: Il primo SCACCHISTA MONDIALE (2 parte

R. I. P.
Αντί νεκρολογίας


Η αναγγελία του θανάτου του Φίσερ την περασμένη Πέμπτη συνέπεσε με τα ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα (που με οδηγούν σε ανανέωσι εξοπλισμού και ανασυγκρότησι δίσκου). Και σήμερα ακόμη όμως, η κεραυνοβόλα απίστευτη είδησι (που επιβεβαιώθηκε στον Τύπο της Παρασκευής) έχει αφήσει πικρό κατακάθι στον λαιμό μου.
Έπρεπε να το περιμένουμε από έναν ομηρικών διαστάσεων σκακιστικό ήρωα που ανέκαθεν θεωρούσε τον εαυτό του Παγκόσμιο Πρωταθλητή ότι θα περιόριζε τον βηματισμό της ζωής του στο τετράγωνο του 8. Θυμάστε πώς γιόρτασε την νίκη του στην θρυλική μονομαχία με τον Σπασκυ; «Επέστρεψε στο ξενοδοχείο του για να παίξη σκάκι με τον φόλο του και μερικούς άλλους μεγάλους δασκάλους», όπως δήλωσε ο Λόταρ Σμίθ (βλ. ολόκληρη την συνέντευξι στο περ. «Ο Σκακιστής», τεύχος 60, Δεκ., Αθήναι 1972, ( σελ. 2 - 7)
Ό,τι ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης μας για το λαϊκό μας τραγούδι , ό,τι είναι ο Μπρούς Λή για το Καράτε και τις πολεμικές τέχνες, ό,τι τα κατά καιρούς ιερά τέρατα της Ποπ-Ρόκ μουσικής που χάθηκαν πρόωρα, και μάλιστα όλα μαζί, είναι Ο ΜΠΟΜΠΥ ΦΙΣΕΡ για το Σκάκι!
Γι’ αυτό και με ξένισε στην προπροχθεσινή μου διαδικτυακή αναζήτησι η διαπίστωσι πως η απώλεια της μεγαλοφυίας δεν συνοδεύθηκε από τα αντανακλαστικά που θα περίμενα από τον Σκακιστικό χώρο. Λίγα και μάλλον όχι αντάξια τα σχετικά αφιερώματα
Άς σχολιάσω δύο μόνο παραδείγματα:
1.Η ΕΣΟ. Ούτε μια έστω τυπική αναφορά από τον επίσημο δικτυακό τόπο τής Ομοσπονδίας μας (http://www.chessfed.gr/ ) στον θάνατο του Μεγάλου… Διαφορετικά λ.χ. η Ιταλική (http://www.federscacchi.it/) , αλλά και η Τουρκική ( http://www.tsf.org.tr/).
2. Ακόμα πιο αρνητική η εντύπωσι που αποκομίζει κανείς από την αγγλική Wikipedia ( http://en.wikipedia.org/wiki/Bobby_Fischer) όπου η τελική αναφορά για «παραφροσύνη» ‘In his later years, Fischer(…) became increasingly paranoid …’ αν δεν κρύβη ιδεολογικές προκαταλήψεις, συνιστά προσβολή στην μνήμη του.



Αρκετά ικανοποιητικό το άρθρο του Γ. Δελαστίκ στην εφ. ΤΟ ΕΘΝΟΣ την Δευτέρα, 21.01.2008 (Διεθνή, σελ. 17 ) με τίτλο «Ο χάρος έκανε μάτ στον Φίσερ» . Στα αρνητικά, η σημειολογική λεπτομέρεια πως δεν συμπεριλαμβάνει φωτογραφία «του ναυαγού της σκακιστικής μεγαλοφυίας». Ο αρχισυντάκτης (;) της εφημερίδας φαίνεται πως σ’ αυτήν την σελίδα θεώρησε σημαντικότερο να φιλοξενήση μια άσχετη φωτογραφία με κάτι Αφγανούς που μεταφέρουν χαμόκλαδα στο χιόνι…

( Διπλανή φωτογραφία: Το αγαπημένο αντίτυπο του μνημειώδους έργου του, στην έκδοσι 1973, απο την προσωπική βιβλιοθήκη μου)





Εμείς, αντί άλλης κατάθεσης συναισθηματισμού ή απότισης τιμής, αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικό σχόλιο που έστειλε ο «καλοπροαίρετος» (http://www.blogger.com/profile/08125097014820268801) ιστοσχολιαστής σε σχετική με τον θάνατο του Φίσερ ανάρτησι στο εντυπωσιακό (και καλύτερο μάλλον) σκακιστικό ιστολόγιο (http://skakistiko.blogspot.com/2008/01/1943-2008.html) και που το επιγράφει Περί μνημάτων Παγκοσμίων Πρωταθλητών, και πώς θα περάσω το βράδυ μου απόψε …
«…
Απόψε θα παραβώ, για πρώτη και τελευταία φορά, μια εδώ και χρόνια αυτοδέσμευσή μου ότι δεν ξαναπιάνω σκακιέρα, τουλάχιστον σπίτιּ θα ξεθάψω από τη ναφθαλίνη την τελευταία που έχει απομείνει (οι άλλες χαρίστηκαν)ּ θα καταβάλω αρκετό κόπο να την κάνω να σταθεί επίπεδη, τόσα χρόνια τυλιγμένη ρολόּ θα τα καταφέρω, θα τη στερεώσω με κάτι βιβλιοστάτες (η διακόσμησή τους, κατά σύμπτωση, είναι κεφάλια αλόγων – ή ίππων, όπως το πάρει κανείς) και δύο βαριά πρες-παπιέּ αν θυμάμαι καλά λείπει από το σετ ένα μαύρο πιόνι, δεν πειράζει, θα βάλω ένα κέρμα μέχρι την πρώτη αλλαγήּ θα δω την εκπληκτική 13η παρτίδα του ματς του Ρέικγιαβικ, εκείνη την Αλιέχιν, με έμφαση στη φάση όπου ο μαύρος Rg8 αλληλοαποκλείεται με τον Bf8 και το Pg7 και ο λευκός Πύργος έχει να αντιμετωπίσει… πέντε ελεύθερα μαύρα πιόνια, που ορισμένως έκρινε το ματς, αφού ο Φίσερ πήρε πλέον τρεις πόντους προβάδισμαּ μετά θα ξεφορτωθώ και αυτή την ύστατη σκακιέραּ ας είναι αυτή η τελευταία παρτίδα που αναπαριστώ σε υλική σκακιέρα. Σύμπτωση : Πέθανε 64 ετών…»

Κι εμένα πάντως η Βασίλισσα στην σκακιέρα της καρδιάς μου φόρεσε μαύρο περιβραχιόνιο…





1 σχόλιο:

antiproedros είπε...

ΦΙΣΣΕΡ,
ΚΑΙ
ΚΑΣΠΑΡΟΒ..


Μου αρέσει που ο ΚΑΣΠΑΡΟΒ ασχολείται με την πολιτική..

Όταν ο ΦΙΣΣΕΡ έτρεχε να παίξει στη Γιουγκοσλαβία κοντράροντας τους βομβαρδισμούς... ο ΚΑΣΠΑΡΟΒ έκανε την πάπια..

Τον αδικώ, που ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΩ;;