Σάββατο 10 Μαΐου 2008

ΠΟΙΗΜΑ Γ.Θ. ΒΑΦΟΠΟΥΛΟΥ @@@ BILANCIA: POESIA di G. VAFOPOYLOS

Η ΖΥΓΑΡΙΑ

Στη μια πλάστιγγα βάλε τον ήλιο,
βάλε τη θάλασσα, βάλε το τραγούδι.
Στοίβαξε όλα τα νησιά του Αιγαίου,
με τα κοχύλια των ευτυχισμένων ποιητών.
Τι άλλο μένει; Ο έρωτας. Βάλε, λοιπόν,
στην κορφή, πάνω απ’ όλα, και τον έρωτα.

Όμως η πυραμίδα τούτη της χαράς
κατακόρυφα θα μπορούσε να υψωθεί,
αν στην άλλη πλάστιγγα ακουμπούσαν
ένα μικρό αντικείμενο νοσοκομείου.

Γ. Θ. ΒΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
(«Η Μεγάλη Νύκτα και το Παράθυρο»)


......................................................................
{ BILANCIA / Oppure ‘Il Peso del Dolore’
(La traduzione …prossimamente) . ‘ sDv

Το λέω:
Προτίμησα την παλιά μου αυτή αναγνωστική εμπειρία. Ενός αγαπημένου (!?) ποιήματος που μιλάει και για το ειδικό βάρος του πόνου. Να την αφιερώσω σε μια γυναίκα, μια άρρωστη μάνα – σε όλες τις μάνες…
Δεν ήθελα να αναδημοσιεύσω, από την ίδια συλλογή του 1959, το ποίημα (ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ- συγγνώμη, μακαριστέ, εκ Θεσσαλονίκης, βραβευμένε αδελφέ !) υπο τον τίτλο ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ, όπου, μέσα στην νύκτα, διακρίνεται μια γυναίκα. Μια μάνα που:
(…)
«απ’ των δικών της την απόγνωση κρέμεται, δίχως
να μπορεί τη βοήθειά τους ν’ αδράξει.»
Πώς να κοιτάξη κανείς απαθής σ’ ένα άλλο παράθυρο, όπου:
«μιας μάνας στέκεται το φάντασμα» προσμένοντας – μάταια; - εκεί γυρισμούς και ειδήσεις;
Α. Σ.}


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Π.χ. :
http://www.thessalonikicity.gr/politistika/vafopoyleio/vafopouloi.htm
ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ (+ Το Αρχείο του + παραπομπή σε συστηματική Βιβλιογραφία + φωτογραφίες) : http://www.thessalonikicity.gr/politistika/vafopoyleio/vafopoyleio_archeio.htm

1 σχόλιο:

vita είπε...

Πολύ συγκινητικό το ποίημα και ακόμη πιο συγκινητική η σύνδεσή του με τις άρρωστες μανούλες. Περαστικά σε όλες τις άρρωστες μανούλες, να είναι όλες γερές, να χαίρονται τα παιδάκια τους (και να τις χαίρονται τα παιδάκια τους). Εγώ στρέφω το βλέμμα μου στον ουρανό και κάνω μια μικρή προσευχή και για τις μανούλες που έφυγαν και άφησαν τα παιδάκια τους νωρίς ( μπορεί και πιο αργά ) αλλά ευτυχισμένες που έφυγαν πρώτες.
Μακάρι όλες οι μανούλες να είναι κοντά στα παιδάκια τους και η αγάπη τους να είναι οδηγός για αυτά, όχι μόνο σήμερα αλλά κάθε μέρα.