Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ(;) ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΠΑΡΤΙΔΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ. Una partita a scacchi con il fu “Vicepresidende” del nostro Circolo… L’ ultima(?) partita di Alexis

Αντιπρόεδρος vs Πρόεδρος
Ανακατεύοντας κάτι παλιά χαρτιά σήμερα βρήκα κατά τύχη (το είχα σχεδόν ξεχάση) ένα διπλωμένο χαρτί (στα 8) γεμάτο βιαστικές σημειώσεις και ονόματα. Ανάμεσα στα πρόχειρογραμμένα θέματα πρόσεξα και μια μισοτελειωμένη παρτίδα σκακιού.
Αναγνώρισα την παρτίδα που είχα παίξη με τον αείμνηστο φίλο Αλέξη Κλαμαρή σε μια καφετέρια στα Πατήσια σε ένα από τα τακτικά μας περυσινά ραντεβού για την διευθέτησι της ύλης του Περιοδικού του Συλλόγου. Παρών, ως συνήθως, και το έτερο μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Νέου Παλαμήδη» και φίλος, ο Δημήτρης Προβελέγγιος.
Ο Αλέξης βρισκόταν τότε, θυμάμαι, μέσα στην κρίσιμη φάση της θεραπείας του –μετά την αγωγή με την χειμειοθεραπεία- προβληματισμένος, αλλά ακόμα δυνατός ψυχικά και συγκρατημένα αισιόδοξος.
Βλέποντας μια διαθέσιμη σκακιέρα στο μαγαζί, του είχα ζητήση να παίξουμε μαζί μετά απο καιρό μια παρτίδα. Ο Αλέξης, μετά την αρχική άρνησι (ανυπόκριτα ταπεινός, ισχυρίστηκε, για πολλοστή φορά, πως δεν είναι άξιος να με αντιμετωπίση, πως ήταν εντελώς απροπόνητος και τα τέτοια) κάμφθηκε με την επιμονή μου, και παρόλο που ήταν υπο την επήρεια των ισχυρών φαρμάκων που έπαιρνε και που του έφερναν πότε εξάντλησι, πότε εξάψεις, είχε την υπομονή να παίξη και μάλιστα με νεανικό ενθουσιασμό μια παρτίδα πολύ ενδιαφέρουσα.
Το χαρτί όπου κράτησα –μάλλον κατά την επιστροφή μου με το λεωφορείο- την πολύ πρόχειρη σημείωσι περιλαμβάνει την μισή περίπου παρτίδα που παίξαμε εκείνη την ημέρα. Το ακατάστατο (όλο σβησίματα) γράψιμό μου σταματάει (δεν μπορώ να είμαι σίγουρος γιατί) στην 14η κίνησι.
Η θέσι που προέκυψε από ένα άνοιγμα Ρέτι (αγαπημένο του Αλέξη, από τότε που το είχε πρωτοδή να το παίζη ο …Γρίβας) φαίνεται στο αρχικό διάγραμμα.
Η ΠΑΡΤΙΔΑ (ανολοκλήρωτη):



Δεν θυμάμαι πια την συνέχεια με ακρίβεια. Εδώ μάλλον θα έπαιξε ο Αλέξης 15.Βε2 με ισότητα.
Θυμάμαι πως συνεχίστηκε για μερικές ακόμα κινήσεις και πως πάνω που πήγα να αποκτήσω πλεονέκτημα θέσης μετά από μια κάπως αδύνατη συνέχεια που διάλεξε ο Αλέξης, πρότεινα την ισοπαλία για να προλάβω και το τελευταίο λεωφορείο της γραμμής ΚΤΕΛ για την Χαλκίδα. Ο Αλέξης δέχθηκε, παρόλο που σχολίασε την θέσι αμερόληπτα και διαπίστωνε πως μάλλον θα πήγαινε σε υποδεέστερο φινάλε η θέσι του.
Με την παιδιάστικη χαρά του παιχνιδιού να σφραγίζη εκείνη την συνάντησί μας χαιρετηθήκαμε και πήραμε ο καθένας τον δρόμο για τα σπίτια μας.
Συναντηθήκαμε αρκετές φορές από τότε με τον Αλέξη. Έκτοτε, όμως, κάθε φορά χωρίζαμε με μια αίσθησι διογκούμενης ανησυχίας.
Όλο και πιο πολύ από την μεριά μου τον συναντούσα και τον άφηνα με ένα σφίξιμο στην καρδιά που βέβαια προσπαθούσα συνειδητά να αποκρύψω…
Τώρα, στρέφω το βλέμμα στο χαρτί και ξανακοιτάζω τις 14 αυτές γραμμένες κινήσεις της παρτίδας.
Πάνω- πάνω ξεχωρίζω τα συντομογραφημένα ονόματα των παικτών: ΑΝΤΙΠΡ(όεδρος) – ΠΡΟΕΔΡ(ος).
Κι από κάτω σφηνωμένη ανάμεσα στην πρώτη κίνησι, η ημερομηνία: «6. ΝΟΕ 2008»!!
Ήταν ένα χρόνο πριν. Ακριβώς!
Κι ήταν η τελευταία παρτίδα που παίξαμε και, εξ όσων γνωρίζω, η τελευταία παρτίδα που έπαιξε ο αγαπητότατος Αλέξης στην τόσο απότομα (κι επώδυνα) τερματισμένη επίγεια ζωή του.
[Άραγε, στα ουράνια ο Αλέξης που βρίσκεται τώρα και που με τους Αγγέλους μιλάει, έχει την δυνατότητα να χαρή καμμιά "παρτίδα σκάκι"–χωρίς να ανησυχεί και χωρίς να πονάει;
Λέω μέσα μου: Γιατί όχι;
Στο κάτω κάτω αν ήταν να διαλέξουν κάποιο επιτραπέζιο παιχνίδι τα πνευματικά όντα εκει πάνω, τί άλλο θα διάλεγαν από τα επίγεια, αν όχι το αλεξίλυπο παιχνίδι που κρατάει απ’ το παλαμήδειο εύρημα των πεσσών;]

Υ.Γ. Ο Αλέξης έχει μείνη στην μνήμη των περισσοτέρων φίλων ως ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου. Όμως από την πρόσφατη Γενική Συνέλευσι καταγράφηκε (η σχετική πρότασι –όπως και η άλλη, η οποία θα δημοσιοποιηθή επισήμως εν ευθέτω χρόνω- ψηφίσθηκε ομοφώνως) ως τιμής ένεκεν (πρώτος) Επίτιμος Πρόεδρος του «Αθλητικού Εκπολιτιστικού Κέντρου ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ».

Δεν υπάρχουν σχόλια: