Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

«400 ΤΟΝΝΟΥΣ ΟΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΣΣΑΛΙΑΝ, ΠΡΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΙΝ...»: άρθρο του Θ. Μαλκίδη (Αναδημοσίευσι). Un articolo come risposta ai negazionisti del Genocidio di Pontos. Article by Theophanis Malkides; as an answer to Pontian Genocide deniers.

Οι Τούρκοι 5 χρόνια μετά το 1919 έστειλαν 400 τόνους οστά Ελλήνων στην Ευρώπη; Για ανακύκλωσι των εγκλημάτων της γενοκτονίας και της ενοχής των θυτών ή για κονιορτοποίησι και του τελευταίου ίχνους μνήμης των θυμάτων;
Και οι πολιτισμένοι Φραντσέζοι και λοιποί Ευρωπαίοι; Τα καλά παιδιά του διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης; Τους έλλειπε πρώτη ύλη για ζωοτροφές, αμαλγάματα οδοντιατρικά ή σαπούνια;
Αλήθεια 400.000 κιλά κόκκαλα Ελλήνων του Πόντου πόσα θύματα μας κάνουν;
Και ακόμα κάποιοι, (όχι μόνο Τούρκοι, αλλά και φιλότουρκοι, ελληνόφωνοι Χατζηαβάτηδες), εξακολουθούν 100 σχεδόν χρόνια μετά να αρνούνται την αναγνώρισι της Γενοκτονίας μας.
Οι πρώτοι 353.000 νεκροί περιμένουν.
Εμείς, οι σημερινοί, στην κοιτίδα του Ελληνισμού; Κάποιο αναστοχασμό; Έστω ενός λεπτού σιγή; Μισό δάκρυ;
Τί νούμερα θα βγάλη άραγε η τηλεθέασι του αποψινού «Σαρβάιβορ».
Λέτε μικρότερο από τους 353.000 αδικαίωτους;
.............................................................................


«400 ΤΟΝΝΟΥΣ ΟΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΣΣΑΛΙΑΝ, ΠΡΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΙΝ...»
Του Θεοφάνη Μαλκίδη
Μέλους της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

Αυτές τις ημέρες του 1922 γράφονταν δύο από τις τελευταίες πράξεις της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Θράκης, της Μικράς Ασίας, του Πόντου.
Μία ήταν καταστροφή της Σμύρνης και η άλλη η ανακωχή των Μουδανιών, με την οποία ο Ελληνισμός υποχρεώθηκε σε φυγή και από τη Θράκη.
Από τον όμορφο αυτό λιμένα όμως της Θρακικής ενδοχώρας, δεκαπέντε μήνες αργότερα θα διαδραματιζόταν η τελευταία και πιο φρικιαστική πράξη του Ελληνικού Ολοκαυτώματος.
Μπορεί οι Νεότουρκοι, Τζεμάλ, Ενβέρ και Ταλαάτ πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ, να δολοφόνησαν 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες, αλλά φρόντισαν να τα εξαφανίσουν τα ίχνη τους, με ένα τρόπο που αφού δεν τιμωρήθηκε. επαναλήφθηκε από τον πιστό τους μαθητή Χίτλερ, λίγα χρόνια αργότερα.
Ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» (Αθήνα 1924) αναφέρεται στο μέγεθος του εγκλήματος, τους θύτες και τους συνεργάτες τους:
«Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον “Ζαν”, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους» .
Έτσι όπως αναφέρει ο διευθυντής του Μουσείο της Γενοκτονίας στο Ερεβάν, Χαΐκ Ντεμογιάν, στην ομιλία του για τη Γενοκτονία των Ελλήνων (Αθήνα, Μάιος 2014) :
η τουρκική πολιτική της γενοκτονίας, κατά των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, αφού παρέμεινε ατιμώρητη, έχει γεννήσει νέο κακό για την ανθρωπότητα. Η ατιμωρησία και η απροκάλυπτη εύνοια εκ μέρους των παγκόσμιων μεγάλων δυνάμεων προς ένα κράτος-διάδοχο και συνεχιστή της οθωμανικής παράδοσης, δημιούργησαν το γόνιμο έδαφος ώστε να φυτρώσουν σε αυτό νέα σχέδια για τη διάπραξη γενοκτονίας. Η ατιμωρησία και ως επακόλουθο η επιθετική συμπεριφορά του τουρκικού κράτους, οδήγησαν σε νέα εγκλήματα”.

Μπροστά στο έγκλημα κανείς δεν έχει δικαιώμα να σιωπήσει, πόσο μάλλον να το αρνείται. Μπροστά στην σύληση των οστών των δικών μας ανθρώπων, από εκεί απ΄ όπου είναι βγαλμένη η ελευθερία των Ελλήνων, όπως γράφει ο Διονύσιος Σολωμός “εμείς οι απόγονοι αυτών που βίωσαν τη φρίκη της Γενοκτονίας των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων, όπως λέει ο Αρμένιος συναγωνιστής Χ. Ντεμογιάν, “δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε και να ανεχόμαστε την εγκληματική άρνηση των διαπραχθέντων φρικαλεοτήτων και των συνέπειών τους. Το ηθικό χρέος της νέας γενιάς των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων δεν είναι μόνο να τιμά και να θυμάται, αλλά από κοινού, χέρι-χέρι, να συνεχίζει τον αγώνα για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Πρέπει να πιστεύουμε και να είμαστε σίγουροι ότι η δικαιοσύνη θα επικρατήσει, αν είμαστε μαζί στον αγώνα μας και αν είμαστε γεμάτοι πίστη στην επιτυχή κατάληξή του. Η Πατρίδα των προγόνων μας – είναι και δική μας Πατρίδα, ανεξάρτητα από το πού και πότε εμείς και οι απόγονοί μας θα ζήσουν. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν τον πόνο, τους καημούς και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των προγόνων μας και μαζί να σηκώσουμε το λάβαρο του αγώνα για να θριαμβεύσει το δίκαιο και η αλήθεια”.


Υ.Γ. Οι 400 τόνοι οστών που μετέφερε το πλοίο από τα Μουδανιά στη Μασσαλία, είναι πολλές χιλιάδες   πρόγονοί μας.   Πέρα από το σεβασμό, οφείλουμε και την αλήθεια   σ΄ αυτούς   για τη  Γενοκτονία, αυτή  που δυστυχώς  πολλοί ψευτοπολιτικοί, ψευτοκαθηγητές και ψευτοδιανοούμενοι την αρνούνται και την τοποθετούν μέσα σε εισαγωγικά!

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: